uitbraakte

Uitspraak

• Geluid:  uitbraakte    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·braak·te

Werkwoord

uitbraakte

1. (in een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitbraken
   

   • ... dat ik uitbraakte. 
     
   • ... dat jij uitbraakte. 
     
   • ... dat hij, zij, het uitbraakte. 

Gangbaarheid

• Het woord uitbraakte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.