uitbracht

Uitspraak

• Geluid:  uitbracht    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·bracht

Werkwoord

uitbracht

1. (in een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitbrengen
   

   • ... dat ik uitbracht. 
     
   • ... dat jij uitbracht. 
     
   • ... dat hij, zij, het uitbracht. 

Gangbaarheid

• Het woord uitbracht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.