vorm

• Geluid:  vorm    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈvɔrᵊm / (1 of 2 lettergrepen)

• vorm

• zn: via Middelnederlands vorme en Frans forme van Latijn forma, in de betekenis van ‘uiterlijke gedaante’ voor het eerst aangetroffen in 1236 ^[1]
• ww:  vormen ww  zonder de uitgang -en

de vorm m

1. ruimtelijke begrenzing van een voorwerp

   • Een stuk land in de vorm van een driehoek. 

2. sjabloon of bak waarin iets gegoten of geperst kan worden

   • Het deeg van de taart werd in de vorm gedaan. 

3. (veranderlijke) toestand van iets concreets

   • Het voorstel in deze vorm. 
   • De module in deze vorm. 

   ▸ Dit dichte dennenwoud ontnam mij elke vorm van overzicht en ik voelde me vaak claustrofobisch.^[2]

   ▸ Onderzoekers van de LHC-deeltjesversneller hebben bewijs gevonden voor een ongekend zware en exotische vorm van antimaterie. Die ontdekten ze in de nasleep van een botsing tussen extreem snelle looddeeltjes.^[3]

4. (sport) lichamelijke conditie

   • Hij is goed in vorm. 

5. (grammatica) lijdende ~, passieve ~, → lijdende vorm
6. (grammatica) actieve ~, vormen van het werkwoord waarmee wordt uitgedrukt dat het onderwerp de handeling actief verricht
7. manier, methode

   • Deze vorm van autorijden. 

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

vorm

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vormen
   

   • Ik vorm. 

2. gebiedende wijs van vormen
   

   • Vorm! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vormen
   

   • Vorm je? 

• Het woord vorm staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vorm" herkend door:

• IPA: /forəm/

• vorm

vorm

1. vorm; ruimtelijke begrenzing van een voorwerp
2. (gereedschap) vorm; sjabloon of bak waarin iets gegoten of geperst kan worden

vorm

1. vormen

vorm

1. vorm

vorm

1. verouderde spelling of vorm van vormgut tot 2005

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk

vorm

1. vorm