λείριον
λείριον (Altgriechisch)
Substantiv, n
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | τὸ λείριον | τὰ λείρια |
Genitiv | τοῦ λειρίου | τῶν λειρίων |
Dativ | τῷ λειρίῳ | τοῖς λειρίοις |
Akkusativ | τὸ λείριον | τὰ λείρια |
Vokativ | (ὦ) λείριον | (ὦ) λείρια |
Worttrennung:
- λεί·ρι·ον, Plural: λεί·ρι·α
Umschrift:
- DIN 31634: leirion
Aussprache:
- IPA: [lěː.ri.on]
Bedeutungen:
- [1] Botanik: Lilie
Herkunft:
- Entlehnung aus faijumisch koptisch hlēli, hlēri, neben standardsprachlich hrēre, aus (alt-)ägyptisch ḥrr-t ‚Blume‘.[1]
Sinnverwandte Wörter:
- [1] κρίνον
Oberbegriffe:
- [1] ἄνθεμον
Beispiele:
- [1] „μίγδα κρόκον τ’ ἀγανὸν καὶ ἀγαλλίδας ἠδ’ ὑάκινθον
καὶ ῥοδέας κάλυκας καὶ λείρια, θαῦμα ἰδέσθαι,
νάρκισσόν θ’ ὃν ἔφυσ’ ὥς περ κρόκον εὐρεῖα χθών.“[2] - [1] „τοῦτο δὲ φύλλον ὅμοιον ἔχειν τῷ ἐλλεβόρῳ ἢ τῷ λειρίῳ·“[3]
Wortbildungen:
- λείρινος, λειριόεις, λείριος, λειριώδης
Übersetzungen
[1] Botanik: Lilie
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „λείριον“.
- [1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „λείριον“.
Quellen:
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.