abacinare

abacinare (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular abacinō
2. Person Singularabacinās
3. Person Singularabacinat
1. Person Pluralabacināmus
2. Person Pluralabacinātis
3. Person Pluralabacinant
Perfekt 1. Person Singularabacināvī
Imperfekt 1. Person Singularabacinābam
Futur 1. Person Singularabacinābō
PPP abacinātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularabacinem
Imperativ Singularabacinā
Pluralabacināte
Alle weiteren Formen: Flexion:abacinare

Nebenformen:

abbacinare

Worttrennung:

a·ba·ci·na·re

Bedeutungen:

[1] mittellateinisch, transitiv: jemandem das Augenlicht nehmen; blenden

Beispiele:

[1] „Postea, mortuo Tancredo, Henricus veniens recuperavit uxorem et regnum, et filios Tancredi abacinavit, filias autem libere dimisit.“ (Andr. Dand. Chron. ext. a. 1193)[1]

Entlehnungen:

englisch: abacinate

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „abacinare
[1] Du Cange et al.; Léopold Favre (Herausgeber): Glossarium mediae et infimae latinitatis. Niort 1883-87: „abacinare
[1] Albert Blaise: Dictionnaire Latin-Français des auteurs du moyen-âge. Lexicon latinitatis medii aevi praesertim ad res ecclesiasticas investigandas pertinens. 1. Auflage. Brepols, Turnhout 1975, Seite 1.

Quellen:

  1. Andrea Dandolo: Chronica per extrensum descripta. Herausgeber: Ester Pastorello (= Rerum Italicarum scriptores. Tomo XII, Parte I). 1. Auflage. Ncola Zanichelli, Bologna 1942 (Online)., Seite 273.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.