abstantia

abstantia (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ abstantia abstantiae
Genitiv abstantiae abstantiārum
Dativ abstantiae abstantiīs
Akkusativ abstantiam abstantiās
Vokativ abstantia abstantiae
Ablativ abstantiā abstantiīs

Worttrennung:

ab·stan·tia, Genitiv: ab·stan·ti·ae

Bedeutungen:

[1] Raum zwischen zwei Punkten; Abstand, Entfernung

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abstare  la mit dem Suffix -ia  la[1]

Synonyme:

[1] distantia

Beispiele:

[1] „id autem nonnullis sic fieri placet, quod aiunt solem, cum longius absit abstantia quadam, non lucidis itineribus errantia per ea sidera obscuritatis morationibus inpedire.“ (Vitr. 9,1,11)[2]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abstantia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 35.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abstantia“ Seite 13.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abstantia“ Spalte 188.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abstantia“ Seite 13.
  2. Vitruvius; Fritz Krohn (Herausgeber): De architectura. Libri decem. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 204.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.