acceptrix
acceptrix (Latein)
Substantiv, f
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | acceptrix | acceptrīcēs |
Genitiv | acceptrīcis | acceptrīcum |
Dativ | acceptrīcī | acceptrīcibus |
Akkusativ | acceptrīcem | acceptrīcēs |
Vokativ | acceptrix | acceptrīcēs |
Ablativ | acceptrīce | acceptrīcibus |
Worttrennung:
- ac·cep·trix, Genitiv: ac·cep·tri·cis
Bedeutungen:
- [1] Empfängerin
Herkunft:
Männliche Wortformen:
- [1] acceptor
Beispiele:
- [1] „des quantumvis, nusquam apparet neque datori neque acceptrici.“ (Plaut. Truc. 571)[2]
Übersetzungen
[1] Empfängerin
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acceptrix“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 55.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „acceptrix“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „acceptrix“ Seite 21.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1 , „acceptrix“ Spalte 283.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „acceptrix“ Seite 21.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat) .
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.