accessio

accessio (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ accessio accessiōnēs
Genitiv accessiōnis accessiōnum
Dativ accessiōnī accessiōnibus
Akkusativ accessiōnem accessiōnēs
Vokativ accessio accessiōnēs
Ablativ accessiōne accessiōnibus

Alternative Schreibweisen:

adcessio

Worttrennung:

ac·ces·sio, Genitiv: ac·ces·si·o·nis

Bedeutungen:

[1] Herantreten, Hinzukommen
[2] Medizin: Aufkommen, Anfall, Anwandlung
[3] Wirtschaft: zusätzliche Zahlung, Zusatzzahlung, Zuschuss

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb accedere  la mit dem Suffix -sio  la[1]

Beispiele:

[1] „quid tibi interpellatio aut in consilium huc accessio est?“ (Plaut. Trin. 709)[2]
[1] „quid tibi ad hasce accessio aedis est prope aut pultatio?“ (Plaut. Truc. 258)[2]
[2] „De quo dubitari in eiusmodi re non oportet: satius est enim anceps auxilium experiri quam nullum; idque maxime fieri debet, ubi nervi resoluti sunt; ubi subito aliquis ommutuit; ubi angina strangulatur; ubi prioris febris accessio paene confecit, paremque subsequi verisimile est neque eam videntur sustinere aegri vires posse.“(Cels. 2, 10, 8)[3]
[3] „si non ita iuraverint, pro ea olea legunda et faciunda nemo dabit neque debebitur ei qui non iuraverit. accessiones: in modios MCC accedit oleae salsae modios V, olei puri p. VIIII; in tota oletate HS V, aceti q. V.“ (Cato agr. 144,5)[4]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „accessio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 55-56.
[1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „accessio
[1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accessio“ Seite 22.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accessio“ Seite 22.
  2. 1 2 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. Aulus Cornelius Celsus; Friedrich Marx (Herausgeber): Artium A. Corneli Celsi quae supersunt. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig/Berlin 1915 (Corpus Medicorum Latinorum Volumen I, Digitalisat), Seite 78–79.
  4. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 97.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.