aetitis
aetitis (Latein)
Substantiv, f
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | aetītis | aetītidēs |
Genitiv | aetītidis | aetītidum |
Dativ | aetītidī | aetītidibus |
Akkusativ | aetītidem | aetītidēs |
Vokativ | aetītis | aetītidēs |
Ablativ | aetītide | aetītidibus |
Nebenformen:
Worttrennung:
- a·e·ti·tis, Genitiv: a·e·ti·ti·dis
Bedeutungen:
- [1] Mineralogie: Edelstein in der Farbe eines Adlers; Adlerstein, Aetit
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen ἀετῖτις (aetitis☆) → grc[1]
Oberbegriffe:
- [1] gemma
Beispiele:
- [1] „Ab animalibus cognominantur: […] et a gruis collo geranitis, hieracitis ab accipitris, aetitis a colore aquilae candicante cauda.“ (Plin. nat. 37,187)[2]
- [1] „hieracitis accipitris colore, aetitis aquilae;“ (Isid. etym. 16,15,19)[3]
Übersetzungen
[1] Edelstein in der Farbe eines Adlers
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aëtitis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 217.
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „aetitis“ Seite 83.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1 , „aetitis“ Spalte 1160.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aëtitis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 217.
- ↑ Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen V. Libri XXXI–XXXVII, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71654-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897) , Seite 467–468.
- ↑ Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus II libros XI–XX continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis)
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.