aratrum

aratrum (Latein)

Substantiv, n

Kasus Singular Plural
Nominativ arātrum arātra
Genitiv arātrī arātrōrum
Dativ arātrō arātrīs
Akkusativ arātrum arātra
Vokativ arātrum arātra
Ablativ arātrō arātrīs

Worttrennung:

a·ra·trum, Genitiv: a·ra·tri

Bedeutungen:

[1] Landwirtschaft: Pflug

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb arare  la mit dem Suffix -trum  la[1]

Beispiele:

[1] „aratra vomeresque facito uti bonos habeas.“ (Cato agr. 5,6)[2]
[1] „aratra in terram validam romanica bona erunt, in terram pulleam campanica; iuga romanica optima erunt, vomeris indutilis optimus erit.“ (Cato agr. 135,2)[3]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „aratrum
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aratrum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 534.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aratrum
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aratrum“ Seite 175.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aratrum“ Seite 175.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 14.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 90.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.