arefacere

arefacere (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular ārefaciō
2. Person Singularārefacis
3. Person Singularārefacit
1. Person Pluralārefacimus
2. Person Pluralārefacitis
3. Person Pluralārefaciunt
Perfekt 1. Person Singularārefēcī
Imperfekt 1. Person Singularārefaciēbam
Futur 1. Person Singularārefaciam
PPP ārefactus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularārefaciam
Imperativ Singularāreface
Pluralārefacite
Alle weiteren Formen: Flexion:arefacere

Nebenformen:

arfacere

Worttrennung:

a·re·fa·ce·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: trocken machen, trocknen

Herkunft:

Kompositum aus den Verben arere  la und facere  la[1]

Beispiele:

[1] „Dolia olearia nova sic imbuito: amurca inpleto dies VII; facito ut amurcam cotidie suppleas. postea amurcam eximito et arfacito:“ (Cato agr. 69,1)[2]
[1] „Vinum murteum sic facito: murtam nigram arfacito in umbra; ubi iam passa erit, servato ad vindemiam.“ (Cato agr. 125)[3]
[1] „Brassica erratica maximam vim habet. eam arfacere et conterere oportet bene minutam.“ (Cato agr. 157,12)[4]
[1] „Sic enim, quod a vobis scilicet abest, pleraeque istae prodigiosae mulieres fontem illum sanctissimum corporis, generis humani educatorem, arefacere et extinguere cum periculo quoque aversi corruptique lactis laborant, tamquam pulcritudinis sibi insignia devenustet, quod quidem faciunt eadem vecordia, qua quibusdam commenticiis fraudibus nituntur, ut fetus quoque ipsi in corpore suo concepti aboriantur, ne aequor illud ventris inrugetur ac de gravitate oneris et labore partus fatiscat.“ (Gell. 12,1,8)[5]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „arefacio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 555.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „arefacere
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „arefacio“ Seite 182.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „arefacio“ Seite 182.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 62.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 84.
  4. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 84.
  5. Aulus Gellius: Noctes Atticae. recensuit Carolus Hosius. stereotype Auflage der 1. Auflage. Volumen I: Libri I–X, B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1981 (Erstauflage 1903), ISBN 3-519-01384-3 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 27.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.