aspicere

aspicere (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular aspiciō
2. Person Singularaspicis
3. Person Singularaspicit
1. Person Pluralaspicimus
2. Person Pluralaspicitis
3. Person Pluralaspiciunt
Perfekt 1. Person Singularaspexī
Imperfekt 1. Person Singularaspiciēbam
Futur 1. Person Singularaspiciam
PPP aspectus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularaspiciam
Imperativ Singularaspice
Pluralaspicite
Alle weiteren Formen: Flexion:aspicere

Worttrennung:

a·spi·ce·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: mit den Augen wahrnehmen; sehen, erblicken
[2] transitiv: jemanden ins Gesicht schauen; ansehen, anschauen, anblicken

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb specere  la mit dem Präfix ad-  la[1]

Beispiele:

[1] „ultro istunc qui exossat homines! perii si me aspexerit.“ (Plaut. Amph. 320)[2]
[1] „et quom [te] gravidam et quom te pulchre plenam aspicio, gaudeo.“ (Plaut. Amph. 681)[2]
[1] „certumst, intro rumpam in aedis: ubi quemque hominem aspexero, / si ancillam seu servom sive uxorem sive adulterum / seu patrem sive avom videbo, optruncabo in aedibus.“ (Plaut. Amph. 1048–1050)[2]
[2] „Sosia, age me huc aspice.“ (Plaut. Amph. 750)[2]

Wortbildungen:

aspectare, aspectio, aspector, aspectus

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aspicio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 626-628.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aspicio
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aspicio“ Seite 202–203.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aspicio“ Seite 202.
  2. 1 2 3 4 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.