auxiliatio
auxiliatio (Latein)
Substantiv, f
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | auxiliātio | auxiliātiōnēs |
Genitiv | auxiliātiōnis | auxiliātiōnum |
Dativ | auxiliātiōnī | auxiliātiōnibus |
Akkusativ | auxiliātiōnem | auxiliātiōnēs |
Vokativ | auxiliātio | auxiliātiōnēs |
Ablativ | auxiliātiōne | auxiliātiōnibus |
Worttrennung:
- au·xi·li·a·tio, Genitiv: au·xi·li·a·ti·o·nis
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch: Hilfeleistung, Hilfe
Herkunft:
Synonyme:
- [1] auxiliatus, auxilium
Beispiele:
- [1] „Sed haec omnia sibi dicit esse contemptibilia, cum valletur auxiliatione divina.“ (Cassiod. in psalm. 24,3)[3]
Übersetzungen
[1] spätlateinisch: Hilfeleistung, Hilfe
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „auxiliatio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 751.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „auxiliatio“ Spalte 1615.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „auxiliatio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 751.
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „auxiliatio“ Spalte 1615.
- ↑ Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars II,1: Expositio psalmorum I–LXX, Brepolis, Turnhout 1958 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVII) , Seite 237.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.