interlunium

interlūnium (Latein)

Substantiv, n

Kasus Singular Plural
Nominativ interlūnium interlūnia
Genitiv interlūniī interlūniōrum
Dativ interlūniō interlūniīs
Akkusativ interlūnium interlūnia
Vokativ interlūnium interlūnia
Ablativ interlūniō interlūniīs

Worttrennung:

in·ter·lu·ni·um, Plural: in·ter·lu·ni·a

Bedeutungen:

[1] Astronomie: Neumond

Herkunft:

Substantivierung des Adjektivs interlunis  la „im/bei Neumond“

Gegenwörter:

[1] plenilunium

Beispiele:

[1] „inter omnes vero convenit utilissime in coitu eius sterni, quem diem alii interlunii, alii silentis lunae appellant.“[1]
[1] „namque interlunio aestate calidissima est, hieme gelida. “[2]
[1] „aestate enim interlunio necesse est cum sole proximo nobis circulo currat, igne eius comminus recepto candens, eadem interlunio absit hieme, quoniam abscedit et sol;“[3]
[1] „in vicem moechos anus arrogantis
flebis in solo levis angiportu,
Thracio bacchante magis sub interlunia vento,“[4]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „interlunium“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 373
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 273

Quellen:

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historia, 16,190
  2. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historia, 18,276
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historia, 18,277
  4. Quintus Horatius Flaccus, Carmina, 1,25,9–11
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.