kość

Substantiv, f

Worttrennung:

kość, Plural: ko·ści

Aussprache:

IPA: [kɔɕt͡ɕ]

Hörbeispiele:  kość ^(Info)

Reime: -ɔɕt͡ɕ

Bedeutungen:

[1] Anatomie: Knochen, Bein

[2] Spiel: Würfel

[3] Technik: Speicher, Chip

Herkunft:

gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit tschechisch kost ^→ cs, slowakisch kosť ^→ sk, obersorbisch kosć ^→ hsb, niedersorbisch kosć ^→ dsb, russisch кость (kostʹ^☆) ^→ ru, ukrainisch кість (kistʹ^☆) ^→ uk, slowenisch kost ^→ sl, serbokroatisch кост (kost^☆) ^→ sh und bulgarisch кост (kost^☆) ^→ bg sowie ferner mit lateinisch costa ^→ la[1]

Synonyme:

[1] umgangssprachlich: gnat

[2] kość do gry, kostka

[3] chip, kostka

Oberbegriffe:

[2] sześcian

[3] układ scalony

Unterbegriffe:

[1] kość biodrowa, kość ciemieniowa, kość czołowa, kość gnykowa, kość jarzmowa, kość klinowa, kość krzyżowa, kość kulszowa, kość łokciowa, kość łonowa, kość miednicowa, kość miedniczna, kość międzyszczękowa, kość ogonowa, kość pacierzowa, kość pneumatyczna, kość potyliczna, kość promieniowa, kość sitowa, kość skokowa, kość skroniowa, kość słoniowa, kość strzałkowa

Beispiele:

[1] „Nie da on sobie, jak pies kości, wydrzeć władzy nad tą kobietą.... To z pewnością!“^[2]

Er lässt sich nicht, wie ein Hund den Knochen, seine Macht über diese Frau entreißen… Das ist gewiss!

[1] „Przed chatami leżały tu i ówdzie kości i całe kościotrupy ludzkie białe jak kreda,“^[3]

Vor den Hütten lagen hier und dort Knochen und ganze menschliche Knochengerüste, weiß wie Kreide,

Redewendungen:

[1] kość niezgody – Zankapfel

[1] skóra i kości – Haut und Knochen

[1] czuć coś w kościach – etwas in den Knochen spüren

[1] przy kości – gut gebaut, stämmig

[1] do kości oder do spiku kości – bis auf die Knochen oder bis ins Mark

[2] kości zostały rzucone – die Würfel sind gefallen

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] złamać kość

[2] rzucić kością

Wortbildungen:

[1] kościotrup, kościsko