áminna
Icelandic
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈauːmɪnːa/
 
Verb
    
áminna (weak verb, third-person singular past indicative áminnti, supine áminnt)
Conjugation
    
áminna — active voice (germynd)
| infinitive  (nafnháttur)  | 
að áminna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine  (sagnbót)  | 
áminnt | ||||
| present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
áminnandi | ||||
| indicative  (framsöguháttur)  | 
subjunctive  (viðtengingarháttur)  | ||||
| present  (nútíð)  | 
ég áminni | við áminnum | present  (nútíð)  | 
ég áminni | við áminnum | 
| þú áminnir | þið áminnið | þú áminnir | þið áminnið | ||
| hann, hún, það áminnir | þeir, þær, þau áminna | hann, hún, það áminni | þeir, þær, þau áminni | ||
| past  (þátíð)  | 
ég áminnti | við áminntum | past  (þátíð)  | 
ég áminnti | við áminntum | 
| þú áminntir | þið áminntuð | þú áminntir | þið áminntuð | ||
| hann, hún, það áminnti | þeir, þær, þau áminntu | hann, hún, það áminnti | þeir, þær, þau áminntu | ||
| imperative  (boðháttur)  | 
áminn (þú) | áminnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| áminntu | áminniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
áminnast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive  (nafnháttur)  | 
að áminnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine  (sagnbót)  | 
áminnst | ||||
| present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
áminnandist **  ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses  | ||||
| indicative  (framsöguháttur)  | 
subjunctive  (viðtengingarháttur)  | ||||
| present  (nútíð)  | 
ég áminnist | við áminnumst | present  (nútíð)  | 
ég áminnist | við áminnumst | 
| þú áminnist | þið áminnist | þú áminnist | þið áminnist | ||
| hann, hún, það áminnist | þeir, þær, þau áminnast | hann, hún, það áminnist | þeir, þær, þau áminnist | ||
| past  (þátíð)  | 
ég áminntist | við áminntumst | past  (þátíð)  | 
ég áminntist | við áminntumst | 
| þú áminntist | þið áminntust | þú áminntist | þið áminntust | ||
| hann, hún, það áminntist | þeir, þær, þau áminntust | hann, hún, það áminntist | þeir, þær, þau áminntust | ||
| imperative  (boðháttur)  | 
áminnst (þú) | áminnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| áminnstu | áminnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
áminntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension  (sterk beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine  (karlkyn)  | 
feminine  (kvenkyn)  | 
neuter  (hvorugkyn)  | 
masculine  (karlkyn)  | 
feminine  (kvenkyn)  | 
neuter  (hvorugkyn)  | ||
| nominative  (nefnifall)  | 
áminntur | áminnt | áminnt | áminntir | áminntar | áminnt | |
| accusative  (þolfall)  | 
áminntan | áminnta | áminnt | áminnta | áminntar | áminnt | |
| dative  (þágufall)  | 
áminntum | áminntri | áminntu | áminntum | áminntum | áminntum | |
| genitive  (eignarfall)  | 
áminnts | áminntrar | áminnts | áminntra | áminntra | áminntra | |
| weak declension  (veik beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine  (karlkyn)  | 
feminine  (kvenkyn)  | 
neuter  (hvorugkyn)  | 
masculine  (karlkyn)  | 
feminine  (kvenkyn)  | 
neuter  (hvorugkyn)  | ||
| nominative  (nefnifall)  | 
áminnti | áminnta | áminnta | áminntu | áminntu | áminntu | |
| accusative  (þolfall)  | 
áminnta | áminntu | áminnta | áminntu | áminntu | áminntu | |
| dative  (þágufall)  | 
áminnta | áminntu | áminnta | áminntu | áminntu | áminntu | |
| genitive  (eignarfall)  | 
áminnta | áminntu | áminnta | áminntu | áminntu | áminntu | |
Derived terms
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.