αυτοκτονώ

See also: αὐτοκτονῶ

Greek

Pronunciation
  • IPA(key): /a.fto.ktoˈno/
  • Hyphenation: αυ‧το‧κτο‧νώ

Verb

αυτοκτονώ • (aftoktonó) (past αυτοκτόνησα, passive —)

  1. to commit suicide

Conjugation
αυτοκτονώ   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg αυτοκτονώ αυτοκτονήσω
2 sg αυτοκτονείς αυτοκτονήσεις
3 sg αυτοκτονεί αυτοκτονήσει
1 pl αυτοκτονούμε αυτοκτονήσουμε, [-ομε]
2 pl αυτοκτονείτε αυτοκτονήσετε
3 pl αυτοκτονούν(ε) αυτοκτονήσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg αυτοκτονούσα αυτοκτόνησα
2 sg αυτοκτονούσες αυτοκτόνησες
3 sg αυτοκτονούσε αυτοκτόνησε
1 pl αυτοκτονούσαμε αυτοκτονήσαμε
2 pl αυτοκτονούσατε αυτοκτονήσατε
3 pl αυτοκτονούσαν(ε) αυτοκτόνησαν, αυτοκτονήσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα αυτοκτονώ ➤ θα αυτοκτονήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αυτοκτονείς, … θα αυτοκτονήσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αυτοκτονήσει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αυτοκτονήσει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αυτοκτονήσει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — αυτοκτόνησε
2 pl αυτοκτονείτε αυτοκτονήστε
Other forms
Active present participle ➤   αυτοκτονώντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας αυτοκτονήσει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   αυτοκτονήσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.