ουσιαστικοποιώ

Greek

Verb

ουσιαστικοποιώ • (ousiastikopoió) (past ουσιαστικοποίησα, passive ουσιαστικοποιούμαι)

  1. (grammar, linguistics) to substantivise, nominalise (UK), substantivize, nominalize (US)

Conjugation
ουσιαστικοποιώ, ουσιαστικοποιούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ουσιαστικοποιώ ουσιαστικοποιήσω ουσιαστικοποιούμαι ουσιαστικοποιηθώ
2 sg ουσιαστικοποιείς ουσιαστικοποιήσεις ουσιαστικοποιείσαι ουσιαστικοποιηθείς
3 sg ουσιαστικοποιεί ουσιαστικοποιήσει ουσιαστικοποιείται ουσιαστικοποιηθεί
1 pl ουσιαστικοποιούμε ουσιαστικοποιήσουμε, [-ομε] ουσιαστικοποιούμαστε, ουσιαστικοποιόμαστε ουσιαστικοποιηθούμε
2 pl ουσιαστικοποιείτε ουσιαστικοποιήσετε ουσιαστικοποιείστε, (ουσιαστικοποιόσαστε) ουσιαστικοποιηθείτε
3 pl ουσιαστικοποιούν(ε) ουσιαστικοποιήσουν(ε) ουσιαστικοποιούνται ουσιαστικοποιηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ουσιαστικοποιούσα ουσιαστικοποίησα ουσιαστικοποιούμουν(α), ουσιαστικοποιόμουν(α) ουσιαστικοποιήθηκα
2 sg ουσιαστικοποιούσες ουσιαστικοποίησες [ουσιαστικοποιούσουν(α)], ουσιαστικοποιόσουν(α) ουσιαστικοποιήθηκες
3 sg ουσιαστικοποιούσε ουσιαστικοποίησε ουσιαστικοποιούνταν, ουσιαστικοποιόταν(ε), {ουσιαστικοποιείτο} ουσιαστικοποιήθηκε
1 pl ουσιαστικοποιούσαμε ουσιαστικοποιήσαμε ουσιαστικοποιούμασταν, (‑ούμαστε), ουσιαστικοποιόμασταν, (‑όμαστε) ουσιαστικοποιηθήκαμε
2 pl ουσιαστικοποιούσατε ουσιαστικοποιήσατε [ουσιαστικοποιούσασταν, (‑ούσαστε)], ουσιαστικοποιόσασταν, (‑όσαστε) ουσιαστικοποιηθήκατε
3 pl ουσιαστικοποιούσαν(ε) ουσιαστικοποίησαν, ουσιαστικοποιήσαν(ε) ουσιαστικοποιούνταν, ουσιαστικοποιόνταν(ε), (ουσιαστικοποιόντουσαν), {ουσιαστικοποιούντο} ουσιαστικοποιήθηκαν, ουσιαστικοποιηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ουσιαστικοποιώ ➤ θα ουσιαστικοποιήσω ➤ θα ουσιαστικοποιούμαι ➤ θα ουσιαστικοποιηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ουσιαστικοποιείς, … θα ουσιαστικοποιήσεις, … θα ουσιαστικοποιείσαι, … θα ουσιαστικοποιηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ουσιαστικοποιήσει
  έχω, έχεις, … ουσιαστικοποιημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ουσιαστικοποιηθεί
  είμαι, είσαι, … ουσιαστικοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ουσιαστικοποιήσει
  είχα, είχες, … ουσιαστικοποιημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ουσιαστικοποιηθεί
  ήμουν, ήσουν, … ουσιαστικοποιημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ουσιαστικοποιήσει
  θα έχω, θα έχεις, … ουσιαστικοποιημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ουσιαστικοποιηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ουσιαστικοποιημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — ουσιαστικοποίησε — ουσιαστικοποιήσου
2 pl ουσιαστικοποιείτε ουσιαστικοποιήστε ουσιαστικοποιείστε ουσιαστικοποιηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ουσιαστικοποιώντας ➤ ουσιαστικοποιούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας ουσιαστικοποιήσει ➤ ουσιαστικοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ουσιαστικοποιήσει ουσιαστικοποιηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.