πασπατεύω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek πασπατεύω, of uncertain origin.

Pronunciation
  • IPA(key): /pa.spaˈte.vo/
  • Hyphenation: πα‧σπα‧τεύ‧ω

Verb

πασπατεύω • (paspatévo) (past πασπάτεψα, passive πασπατεύομαι)

  1. to grope, fumble (exploratory)
  2. to grope, fumble (sexual)

Conjugation
πασπατεύω   πασπατεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg πασπατεύω πασπατέψω πασπατεύομαι πασπατευτώ
2 sg πασπατεύεις πασπατέψεις πασπατεύεσαι πασπατευτείς
3 sg πασπατεύει πασπατέψει πασπατεύεται πασπατευτεί
1 pl πασπατεύουμε, [‑ομε] πασπατέψουμε, [‑ομε] πασπατευόμαστε πασπατευτούμε
2 pl πασπατεύετε πασπατέψετε πασπατεύεστε, πασπατευόσαστε πασπατευτείτε
3 pl πασπατεύουν(ε) πασπατέψουν(ε) πασπατεύονται πασπατευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg πασπάτευα πασπάτεψα πασπατευόμουν(α) πασπατεύτηκα
2 sg πασπάτευες πασπάτεψες πασπατευόσουν(α) πασπατεύτηκες
3 sg πασπάτευε πασπάτεψε πασπατευόταν(ε) πασπατεύτηκε
1 pl πασπατεύαμε πασπατέψαμε πασπατευόμασταν, (‑όμαστε) πασπατευτήκαμε
2 pl πασπατεύατε πασπατέψατε πασπατευόσασταν, (‑όσαστε) πασπατευτήκατε
3 pl πασπάτευαν, πασπατεύαν(ε) πασπάτεψαν, πασπατέψαν(ε) πασπατεύονταν, (πασπατευόντουσαν) πασπατεύτηκαν, πασπατευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα πασπατεύω ➤ θα πασπατέψω ➤ θα πασπατεύομαι ➤ θα πασπατευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα πασπατεύεις, … θα πασπατέψεις, … θα πασπατεύεσαι, … θα πασπατευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … πασπατέψει
  έχω, έχεις, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … πασπατευτεί
  είμαι, είσαι, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … πασπατέψει
  είχα, είχες, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … πασπατευτεί
  ήμουν, ήσουν, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … πασπατέψει
  θα έχω, θα έχεις, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … πασπατευτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg πασπάτευε πασπάτεψε, πασπάτευ' 1 — πασπατέψου
2 pl πασπατεύετε πασπατέψτε, πασπατεύτε2 πασπατεύεστε πασπατευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ πασπατεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας πασπατέψει ➤ πασπατεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ πασπατέψει πασπατευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. πασπάτευ' τον ("fumble him!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • πασπάτεμα n (paspátema)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.