praefiniens

Latin

Etymology

Present participle of praefiniō

Participle

praefiniēns m, f, n (genitive praefinientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praefiniēns praefiniēns praefinientēs praefinientia
Genitive praefinientis praefinientis praefinientium praefinientium
Dative praefinientī praefinientī praefinientibus praefinientibus
Accusative praefinientem praefiniēns praefinientēs, praefinientīs praefinientia
Ablative praefiniente, praefinientī1 praefiniente, praefinientī1 praefinientibus praefinientibus
Vocative praefiniēns praefiniēns praefinientēs praefinientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.