skófla

Icelandic

Etymology

From Old Norse *skofl, possibly borrowed from Middle Low German schūfele and Old Saxon skūfla, all from Proto-Germanic *skuflō.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskoupla/
  • Rhymes: -oupla

Noun

skófla f (genitive singular skóflu, nominative plural skóflur)

  1. shovel

Declension
declension of skófla
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative skófla skóflan skóflur skóflurnar
accusative skóflu skófluna skóflur skóflurnar
dative skóflu skóflunni skóflum skóflunum
genitive skóflu skóflunnar skófla/skóflna skóflanna/skóflnanna

Verb

skófla (weak verb, third-person singular past indicative skóflaði, supine skóflað)

  1. to shovel

Conjugation
skófla — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skófla
supine
(sagnbót)		 skóflað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skóflandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skófla við skóflum present
(nútíð)		 ég skófli við skóflum
þú skóflar þið skóflið þú skóflir þið skóflið
hann, hún, það skóflar þeir, þær, þau skófla hann, hún, það skófli þeir, þær, þau skófli
past
(þátíð)		 ég skóflaði við skófluðum past
(þátíð)		 ég skóflaði við skófluðum
þú skóflaðir þið skófluðuð þú skóflaðir þið skófluðuð
hann, hún, það skóflaði þeir, þær, þau skófluðu hann, hún, það skóflaði þeir, þær, þau skófluðu
imperative
(boðháttur)		 skófla (þú) skóflið (þið)
Forms with appended personal pronoun
skóflaðu skófliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skóflast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skóflast
supine
(sagnbót)		 skóflast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skóflandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skóflast við skóflumst present
(nútíð)		 ég skóflist við skóflumst
þú skóflast þið skóflist þú skóflist þið skóflist
hann, hún, það skóflast þeir, þær, þau skóflast hann, hún, það skóflist þeir, þær, þau skóflist
past
(þátíð)		 ég skóflaðist við skófluðumst past
(þátíð)		 ég skóflaðist við skófluðumst
þú skóflaðist þið skófluðust þú skóflaðist þið skófluðust
hann, hún, það skóflaðist þeir, þær, þau skófluðust hann, hún, það skóflaðist þeir, þær, þau skófluðust
imperative
(boðháttur)		 skóflast (þú) skóflist (þið)
Forms with appended personal pronoun
skóflastu skóflisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.