ávarpa

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈauːvar̥pa/

Verb

ávarpa (weak verb, third-person singular past indicative ávarpaði, supine ávarpað)

  1. to address

Conjugation

ávarpa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að ávarpa
supine sagnbót ávarpað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 ávarpandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég ávarpa ávarpaði ávarpi ávarpaði
þú ávarpar ávarpaðir ávarpir ávarpaðir
hann, hún, það ávarpar ávarpaði ávarpi ávarpaði
plural við ávörpum ávörpuðum ávörpum ávörpuðum
þið ávarpið ávörpuðuð ávarpið ávörpuðuð
þeir, þær, þau ávarpa ávörpuðu ávarpi ávörpuðu
imperative boðháttur
singular þú ávarpa (þú), ávarpaðu
plural þið ávarpið (þið), ávarpiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ávarpast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að ávarpast
supine sagnbót ávarpast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 ávarpandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég ávarpast ávarpaðist ávarpist ávarpaðist
þú ávarpast ávarpaðist ávarpist ávarpaðist
hann, hún, það ávarpast ávarpaðist ávarpist ávarpaðist
plural við ávörpumst ávörpuðumst ávörpumst ávörpuðumst
þið ávarpist ávörpuðust ávarpist ávörpuðust
þeir, þær, þau ávarpast ávörpuðust ávarpist ávörpuðust
imperative boðháttur
singular þú ávarpast (þú), ávarpastu
plural þið ávarpist (þið), ávarpisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ávarpaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ávarpaður ávörpuð ávarpað ávarpaðir ávarpaðar ávörpuð
accusative
(þolfall) 		ávarpaðan ávarpaða ávarpað ávarpaða ávarpaðar ávörpuð
dative
(þágufall) 		ávörpuðum ávarpaðri ávörpuðu ávörpuðum ávörpuðum ávörpuðum
genitive
(eignarfall) 		ávarpaðs ávarpaðrar ávarpaðs ávarpaðra ávarpaðra ávarpaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ávarpaði ávarpaða ávarpaða ávörpuðu ávörpuðu ávörpuðu
accusative
(þolfall) 		ávarpaða ávörpuðu ávarpaða ávörpuðu ávörpuðu ávörpuðu
dative
(þágufall) 		ávarpaða ávörpuðu ávarpaða ávörpuðu ávörpuðu ávörpuðu
genitive
(eignarfall) 		ávarpaða ávörpuðu ávarpaða ávörpuðu ávörpuðu ávörpuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.