аманат

Bashkir

Etymology

From Arabic أَمَانَة (ʔamāna, trust; deposit).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɑ.mɑˈnɑt]
  • Hyphenation: а‧ма‧нат

Noun

аманат • (amanat)

  1. that which is entrusted; something received in confidence; trust
    Аллаһ Раббыбыҙ беҙгә йәнде аманат итеп биргән. Беҙҙең бурыс — шул аманатты нисек алдыҡ, шул рәүештә Аллаһыға кире ҡайтарып биреү.
    Allah Rabbıbıź beźgə yənde amanat itep birgən. Beźźeñ burıs — şul amanattı nisek aldıq, şul rəweştə Allahığa kire qaytarıp birew.
    Allah our Lord have us the soul as trust. Our duty is to return that trust to Allah (exactly) in the form we took it.
  2. something entrusted for storage; deposit
  3. a valued legacy or heritage; relic, halidom
  4. a precept, commandment especially inheritaged from one's ancestors, predecessors
    Synonym: васыят (vasıyat)
  5. (historical) hostage, a person given as a pledge or security for the performance of the conditions of a treaty/agreement
    Ихтилалсылар килешеү төҙөргә мәжбүр була, уларҙың вәкилдәрен аманатҡа алғандар.
    İxtilalsılar kileşew töźörgə məjbür bula, ularźıñ vəkildəren amanatqa alğandar.
    The rebels were forced to make an agreement, their representatives were taken hostage.
  6. hostage, a person seized in order to compel another party to act in a certain way

Declension

Declension of аманат
singular plural
absolute аманат (amanat) аманаттар (amanattar)
definite genitive аманаттың (amanattıñ) аманаттарҙың (amanattarźıñ)
dative аманатҡа (amanatqa) аманаттарға (amanattarğa)
definite accusative аманатты (amanattı) аманаттарҙы (amanattarźı)
locative аманатта (amanatta) аманаттарҙа (amanattarźa)
ablative аманаттан (amanattan) аманаттарҙан (amanattarźan)

Kazakh

Alternative scripts
Arabic امانات
Cyrillic аманат
Latin amanat

Etymology

From Arabic أَمَانَة (ʔamāna, surety).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɑmɑˈnɑt]

Noun

аманат • (amanat)

  1. hostage
  2. mortgage
  3. (figuratively) mandate, duty, commitment

Derived terms

  • аманаттау (amanattau)

Kumyk

Etymology

Borrowed from Arabic أَمَانَة (amāna, trust, deposit). Cognate with Bashkir аманат (amanat), Tatar аманат (amanat).

Noun

аманат • (amanat)

  1. deposit, trust (property or money held for safekeeping)
  2. (dated) pledge, collateral (security for a loan)
  3. (dated, historical) hostage (person given as security)

Declension

Declension of аманат (amanat)
singular plural
nominative аманат (amanat) аманатлар (amanatlar)
accusative аманатны (amanatnı) аманатланы (amanatlanı)
dative аманатгъа (amanatğa) аманатлагъа (amanatlağa)
locative аманатда (amanatda) аманатларда (amanatlarda)
ablative аманатдан (amanatdan) аманатлардан (amanatlardan)
genitive аманатны (amanatnı) аманатланы (amanatlanı)
Possessive forms of аманат (amanat)
1st person singular
singular plural
nominative аманатым (amanatım) аманатларым (amanatlarım)
accusative аманатымны (amanatımnı) аманатларымны (amanatlarımnı)
dative аманатымгъа (amanatımğa) аманатларыма (amanatlarıma)
locative аманатымда (amanatımda) аманатларымда (amanatlarımda)
ablative аманатымдан (amanatımdan) аманатларымдан (amanatlarımdan)
genitive аманатымны (amanatımnı) аманатларымны (amanatlarımnı)
1st person plural
singular plural
nominative аманатыбыз (amanatıbız) аманатларыбыз (amanatlarıbız)
accusative аманатыбызны (amanatıbıznı) аманатларыбызны (amanatlarıbıznı)
dative аманатыбызгъа (amanatıbızğa) аманатларыбызгъа (amanatlarıbızğa)
locative аманатыбызда (amanatıbızda) аманатларыбызда (amanatlarıbızda)
ablative аманатыбыздан (amanatıbızdan) аманатларыбыздан (amanatlarıbızdan)
genitive аманатыбызны (amanatıbıznı) аманатларыбызны (amanatlarıbıznı)
2nd person singular
singular plural
nominative аманатынгъ (amanatınğ) аманатларынгъ (amanatlarınğ)
accusative аманатынгъны (amanatınğnı) аманатларынгъны (amanatlarınğnı)
dative аманатынгъа (amanatınğa) аманатларынгъа (amanatlarınğa)
locative аманатынгъда (amanatınğda) аманатларынгъда (amanatlarınğda)
ablative аманатынгъдан (amanatınğdan) аманатларынгъдан (amanatlarınğdan)
genitive аманатынгъны (amanatınğnı) аманатларынгъны (amanatlarınğnı)
2nd person plural
singular plural
nominative аманатыгъыз (amanatığız) аманатларыгъыз (amanatlarığız)
accusative аманатыгъызны (amanatığıznı) аманатларыгъызны (amanatlarığıznı)
dative аманатыгъызгъа (amanatığızğa) аманатларыгъызгъа (amanatlarığızğa)
locative аманатыгъызда (amanatığızda) аманатларыгъызда (amanatlarığızda)
ablative аманатыгъыздан (amanatığızdan) аманатларыбыздан (amanatlarıbızdan)
genitive аманатыгъызны (amanatığıznı) аманатларыгъызны (amanatlarığıznı)
3rd person
singular plural
nominative аманаты (amanatı) аманатлары (amanatları)
accusative аманатын (amanatın) аманатларын (amanatların)
dative аманатына (amanatına) аманатларына (amanatlarına)
locative аманатында (amanatında) аманатларында (amanatlarında)
ablative аманатындан (amanatından) аманатларындан (amanatlarından)
genitive аманатыны (amanatını) аманатларыны (amanatlarını)

Derived terms

References

  • Бамматов Б.Г. (2011) "Кумыкско-русский словарь" Махачкала

Russian

Etymology

Via a Turkic language from Arabic أَمَانَة (ʔamāna, surety).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɐmɐˈnat]

Noun

амана́т • (amanátm anim (genitive амана́та, nominative plural амана́ты, genitive plural амана́тов)

  1. (historical) amanat (a hostage from a local tribe taken by Russian troops during reconnaissance or exploration, e.g. in Siberia during the 17th century's colonization)

Declension

Descendants

  • English: amanat

See also