келі
Kazakh
Etymology
From Proto-Turkic *kẹli (“mortar”).
Cognate with Siberian Tatar кейле (keyle, “mortar”), Bashkir киле (kile, “mortar”), Karachay-Balkar кели (keli, “mortar”), Yakut кэлии (kelii, “wooden mortar”), Chuvash килӗ (kilĕ, “mortar”), and Hungarian kölyű, a Turkic loan.
Noun
келі • (kelı)
- mortar (vessel used to grind ingredients)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | келі (kelı) | келілер (kelıler) |
| genitive | келінің (kelınıñ) | келілердің (kelılerdıñ) |
| dative | келіге (kelıge) | келілерге (kelılerge) |
| accusative | келіні (kelını) | келілерді (kelılerdı) |
| locative | келіде (kelıde) | келілерде (kelılerde) |
| ablative | келіден (kelıden) | келілерден (kelılerden) |
| instrumental | келімен (kelımen) | келілермен (kelılermen) |