кончаться
Russian
Etymology
From конча́ть (končátʹ) and -ся (-sja).
Pronunciation
Audio: (file) - IPA(key): [kɐnʲˈt͡ɕat͡sːə]
Verb
конча́ться • (končátʹsja) impf (perfective ко́нчиться)
Conjugation
Conjugation of конча́ться (class 1a imperfective reflexive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | конча́ться končátʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | конча́ющийся končájuščijsja |
конча́вшийся končávšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | конча́ясь končájasʹ |
конча́вшись končávšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | конча́юсь končájusʹ |
бу́ду конча́ться búdu končátʹsja |
| 2nd singular (ты) | конча́ешься končáješʹsja |
бу́дешь конча́ться búdešʹ končátʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | конча́ется končájetsja |
бу́дет конча́ться búdet končátʹsja |
| 1st plural (мы) | конча́емся končájemsja |
бу́дем конча́ться búdem končátʹsja |
| 2nd plural (вы) | конча́етесь končájetesʹ |
бу́дете конча́ться búdete končátʹsja |
| 3rd plural (они́) | конча́ются končájutsja |
бу́дут конча́ться búdut končátʹsja |
| imperative | singular | plural |
| конча́йся končájsja |
конча́йтесь končájtesʹ | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | конча́лся končálsja |
конча́лись končálisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | конча́лась končálasʹ | |
| neuter (оно́) | конча́лось končálosʹ | |
Related terms
- конча́ть (končátʹ)
- зака́нчивать (zakánčivatʹ)
- ока́нчивать (okánčivatʹ)
- ока́нчиваться (okánčivatʹsja)
- сконча́ться (skončátʹsja)