тіс
Kazakh
Etymology
From Proto-Turkic *tīĺ (“tooth”).
Noun
тіс • (tıs)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | тіс (tıs) | тістер (tıster) |
| genitive | тістің (tıstıñ) | тістердің (tısterdıñ) |
| dative | тіске (tıske) | тістерге (tısterge) |
| accusative | тісті (tıstı) | тістерді (tısterdı) |
| locative | тісте (tıste) | тістерде (tısterde) |
| ablative | тістен (tısten) | тістерден (tısterden) |
| instrumental | тіспен (tıspen) | тістермен (tıstermen) |