урочивший
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ʊˈrot͡ɕɪfʂɨj]
Participle
уро́чивший • (uróčivšij)
- past active imperfective participle of уро́чить (uróčitʹ)
Declension
Declension of уро́чивший (no short forms)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | уро́чивший uróčivšij |
уро́чившее uróčivšeje |
уро́чившая uróčivšaja |
уро́чившие uróčivšije | |
| genitive | уро́чившего uróčivševo |
уро́чившей uróčivšej |
уро́чивших uróčivšix | ||
| dative | уро́чившему uróčivšemu |
уро́чившей uróčivšej |
уро́чившим uróčivšim | ||
| accusative | animate | уро́чившего uróčivševo |
уро́чившее uróčivšeje |
уро́чившую uróčivšuju |
уро́чивших uróčivšix |
| inanimate | уро́чивший uróčivšij |
уро́чившие uróčivšije | |||
| instrumental | уро́чившим uróčivšim |
уро́чившей, уро́чившею uróčivšej, uróčivšeju |
уро́чившими uróčivšimi | ||
| prepositional | уро́чившем uróčivšem |
уро́чившей uróčivšej |
уро́чивших uróčivšix | ||