இரட்டு

Tamil

Etymology

Derived from Proto-Dravidian *ir-.

Pronunciation

  • IPA(key): /iɾaʈːɯ/

Verb

இரட்டு • (iraṭṭu) (intransitive)

  1. to double (as a consonant in sandhi or combination of words)
  2. to sound alternatively (as the beating of a double drum or the bells on an elephant)
  3. to sound
    Synonym: ஒலி (oli)
  4. to wave (as a leaf), oscillate
    Synonym: அசை (acai)
  5. (transitive) to wave alternatively on opposite sides (as fly-whisks in a procession)
    Synonym: வீசு (vīcu)
  6. to cause; beat (as a drum)
    Synonym: கொட்டு (koṭṭu)
  7. to pronounce, utter
    Synonym: உச்சரி (uccari)
  8. to sprinkle (as water)
    Synonym: தெளி (teḷi)

Conjugation

Conjugation of இரட்டு (iraṭṭu)

Noun

இரட்டு • (iraṭṭu)

  1. doubleness
  2. dungaree (as double-threated cloth); sackcloth
  3. noise, vibrating sound
    Synonym: ஒலி (oli)

Declension

u-stem declension of இரட்டு (iraṭṭu)
singular plural
nominative
iraṭṭu 		இரட்டுகள்
iraṭṭukaḷ
vocative இரட்டே
iraṭṭē 		இரட்டுகளே
iraṭṭukaḷē
accusative இரட்டை
iraṭṭai 		இரட்டுகளை
iraṭṭukaḷai
dative இரட்டுக்கு
iraṭṭukku 		இரட்டுகளுக்கு
iraṭṭukaḷukku
benefactive இரட்டுக்காக
iraṭṭukkāka 		இரட்டுகளுக்காக
iraṭṭukaḷukkāka
genitive 1 இரட்டுடைய
iraṭṭuṭaiya 		இரட்டுகளுடைய
iraṭṭukaḷuṭaiya
genitive 2 இரட்டின்
iraṭṭiṉ 		இரட்டுகளின்
iraṭṭukaḷiṉ
locative 1 இரட்டில்
iraṭṭil 		இரட்டுகளில்
iraṭṭukaḷil
locative 2 இரட்டிடம்
iraṭṭiṭam 		இரட்டுகளிடம்
iraṭṭukaḷiṭam
sociative 1 இரட்டோடு
iraṭṭōṭu 		இரட்டுகளோடு
iraṭṭukaḷōṭu
sociative 2 இரட்டுடன்
iraṭṭuṭaṉ 		இரட்டுகளுடன்
iraṭṭukaḷuṭaṉ
instrumental இரட்டால்
iraṭṭāl 		இரட்டுகளால்
iraṭṭukaḷāl
ablative இரட்டிலிருந்து
iraṭṭiliruntu 		இரட்டுகளிலிருந்து
iraṭṭukaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “இரட்டு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.