கங்கை

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit गङ्गा (gaṅgā).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡaŋɡai/, /kaŋɡai/
  • Audio:(file)

Proper noun

கங்கை • (kaṅkai)

  1. Ganga, Ganges (a river in India and Bangladesh)

Noun

கங்கை • (kaṅkai)

  1. (rare) a river (in general sense)
    Synonyms: ஆறு (āṟu), நதி (nati)

Declension

ai-stem declension of கங்கை (kaṅkai) (singular only)
singular plural
nominative
kaṅkai 		-
vocative கங்கையே
kaṅkaiyē 		-
accusative கங்கையை
kaṅkaiyai 		-
dative கங்கைக்கு
kaṅkaikku 		-
benefactive கங்கைக்காக
kaṅkaikkāka 		-
genitive 1 கங்கையுடைய
kaṅkaiyuṭaiya 		-
genitive 2 கங்கையின்
kaṅkaiyiṉ 		-
locative 1 கங்கையில்
kaṅkaiyil 		-
locative 2 கங்கையிடம்
kaṅkaiyiṭam 		-
sociative 1 கங்கையோடு
kaṅkaiyōṭu 		-
sociative 2 கங்கையுடன்
kaṅkaiyuṭaṉ 		-
instrumental கங்கையால்
kaṅkaiyāl 		-
ablative கங்கையிலிருந்து
kaṅkaiyiliruntu 		-

References

  • University of Madras (1924–1936) “கங்கை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.