பழந்தமிழ்

Tamil

Etymology

Compound of பழம் (paḻam, combining form of பழ (paḻa, “old, ancient”); compare பழமை (paḻamai)) +‎ தமிழ் (tamiḻ, “Tamil”).

Pronunciation

  • IPA(key): /pɐɻɐn̪d̪ɐmɪɻ/

Proper noun

பழந்தமிழ் • (paḻantamiḻ)

  1. Old Tamil language, the ancestor of Middle Tamil and present-day Tamil languages.

Declension

Declension of பழந்தமிழ் (paḻantamiḻ) (singular only)
singular plural
nominative
paḻantamiḻ 		-
vocative பழந்தமிழே
paḻantamiḻē 		-
accusative பழந்தமிழை
paḻantamiḻai 		-
dative பழந்தமிழுக்கு
paḻantamiḻukku 		-
benefactive பழந்தமிழுக்காக
paḻantamiḻukkāka 		-
genitive 1 பழந்தமிழுடைய
paḻantamiḻuṭaiya 		-
genitive 2 பழந்தமிழின்
paḻantamiḻiṉ 		-
locative 1 பழந்தமிழில்
paḻantamiḻil 		-
locative 2 பழந்தமிழிடம்
paḻantamiḻiṭam 		-
sociative 1 பழந்தமிழோடு
paḻantamiḻōṭu 		-
sociative 2 பழந்தமிழுடன்
paḻantamiḻuṭaṉ 		-
instrumental பழந்தமிழால்
paḻantamiḻāl 		-
ablative பழந்தமிழிலிருந்து
paḻantamiḻiliruntu 		-

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.