மணவாளன்
Tamil
Etymology
From மண (maṇa) + ஆள் (āḷ) + -அன் (-aṉ).
Pronunciation
- IPA(key): /maɳaʋaːɭan/
Audio: (file)
Noun
மணவாளன் • (maṇavāḷaṉ) m
- bridegroom, groom
- Synonyms: மாப்பிள்ளை (māppiḷḷai), மணமகன் (maṇamakaṉ)
- Coordinate term: மணவாட்டி (maṇavāṭṭi)
- husband
- Synonym: கணவன் (kaṇavaṉ)
- (rare) master, lord
- Synonym: தலைவன் (talaivaṉ)
- (Christianity) an epithet of Jesus.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | maṇavāḷaṉ |
மணவாளர்கள் maṇavāḷarkaḷ |
| vocative | மணவாளனே maṇavāḷaṉē |
மணவாளர்களே maṇavāḷarkaḷē |
| accusative | மணவாளனை maṇavāḷaṉai |
மணவாளர்களை maṇavāḷarkaḷai |
| dative | மணவாளனுக்கு maṇavāḷaṉukku |
மணவாளர்களுக்கு maṇavāḷarkaḷukku |
| benefactive | மணவாளனுக்காக maṇavāḷaṉukkāka |
மணவாளர்களுக்காக maṇavāḷarkaḷukkāka |
| genitive 1 | மணவாளனுடைய maṇavāḷaṉuṭaiya |
மணவாளர்களுடைய maṇavāḷarkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மணவாளனின் maṇavāḷaṉiṉ |
மணவாளர்களின் maṇavāḷarkaḷiṉ |
| locative 1 | மணவாளனில் maṇavāḷaṉil |
மணவாளர்களில் maṇavāḷarkaḷil |
| locative 2 | மணவாளனிடம் maṇavāḷaṉiṭam |
மணவாளர்களிடம் maṇavāḷarkaḷiṭam |
| sociative 1 | மணவாளனோடு maṇavāḷaṉōṭu |
மணவாளர்களோடு maṇavāḷarkaḷōṭu |
| sociative 2 | மணவாளனுடன் maṇavāḷaṉuṭaṉ |
மணவாளர்களுடன் maṇavāḷarkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மணவாளனால் maṇavāḷaṉāl |
மணவாளர்களால் maṇavāḷarkaḷāl |
| ablative | மணவாளனிலிருந்து maṇavāḷaṉiliruntu |
மணவாளர்களிலிருந்து maṇavāḷarkaḷiliruntu |
See also
References
- University of Madras (1924–1936) “மணவாளன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press