மலர்மகள்
Tamil
Etymology
Compound of மலர் (malar, “lotus”) + மகள் (makaḷ), she who uses the lotus as her seat.
Pronunciation
Proper noun
மலர்மகள் • (malarmakaḷ) (Hinduism)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | malarmakaḷ |
- |
| vocative | மலர்மகளே malarmakaḷē |
- |
| accusative | மலர்மகளை malarmakaḷai |
- |
| dative | மலர்மகளுக்கு malarmakaḷukku |
- |
| benefactive | மலர்மகளுக்காக malarmakaḷukkāka |
- |
| genitive 1 | மலர்மகளுடைய malarmakaḷuṭaiya |
- |
| genitive 2 | மலர்மகளின் malarmakaḷiṉ |
- |
| locative 1 | மலர்மகளில் malarmakaḷil |
- |
| locative 2 | மலர்மகளிடம் malarmakaḷiṭam |
- |
| sociative 1 | மலர்மகளோடு malarmakaḷōṭu |
- |
| sociative 2 | மலர்மகளுடன் malarmakaḷuṭaṉ |
- |
| instrumental | மலர்மகளால் malarmakaḷāl |
- |
| ablative | மலர்மகளிலிருந்து malarmakaḷiliruntu |
- |
References
- University of Madras (1924–1936) “மலர்மகள்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press