மா
See also: மா-
Tamil
Pronunciation
- IPA(key): /maː/
Audio: (file)
Etymology 1
Letter
மா • (mā)
- the alphasyllabic combination of ம் (m) + ஆ (ā).
Etymology 2
Inherited from Proto-Dravidian *mā. Cognate with Kannada ಮಾವು (māvu), Malayalam മാ (mā) and Telugu మావి (māvi), మామిడి (māmiḍi).
Alternative forms
- மாம் (mām) — combining form
Noun
மா • (mā)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mā |
மாக்கள் mākkaḷ |
| vocative | மாவே māvē |
மாக்களே mākkaḷē |
| accusative | மாவை māvai |
மாக்களை mākkaḷai |
| dative | மாவுக்கு māvukku |
மாக்களுக்கு mākkaḷukku |
| benefactive | மாவுக்காக māvukkāka |
மாக்களுக்காக mākkaḷukkāka |
| genitive 1 | மாவுடைய māvuṭaiya |
மாக்களுடைய mākkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மாவின் māviṉ |
மாக்களின் mākkaḷiṉ |
| locative 1 | மாவில் māvil |
மாக்களில் mākkaḷil |
| locative 2 | மாவிடம் māviṭam |
மாக்களிடம் mākkaḷiṭam |
| sociative 1 | மாவோடு māvōṭu |
மாக்களோடு mākkaḷōṭu |
| sociative 2 | மாவுடன் māvuṭaṉ |
மாக்களுடன் mākkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மாவால் māvāl |
மாக்களால் mākkaḷāl |
| ablative | மாவிலிருந்து māviliruntu |
மாக்களிலிருந்து mākkaḷiliruntu |
Related terms
Etymology 3
Aphetic form of அம்மா (ammā).
Noun
மா • (mā) (vocative)
- Spoken Tamil form of அம்மா (ammā).
- Coordinate term: பா (pā)
Interjection
மா • (mā) (Spoken Tamil, familiar, vocative)
- a term of address for women.
- Coordinate term: பா (pā)
- (endearing, Tamil Nadu) a term of address for a group of younger people.
Etymology 4
Inherited from Old Tamil 𑀫𑀸 (mā).
Noun
மா • (mā) (archaic)
- animal, beast
- horse
- elephant
- stallion, boar, male elephant
- (astrology) Leo
- bee
- swan
- calling, call
- cloth
- nail
- bearing with patience
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mā |
மாக்கள் mākkaḷ |
| vocative | மாவே māvē |
மாக்களே mākkaḷē |
| accusative | மாவை māvai |
மாக்களை mākkaḷai |
| dative | மாவுக்கு māvukku |
மாக்களுக்கு mākkaḷukku |
| benefactive | மாவுக்காக māvukkāka |
மாக்களுக்காக mākkaḷukkāka |
| genitive 1 | மாவுடைய māvuṭaiya |
மாக்களுடைய mākkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மாவின் māviṉ |
மாக்களின் mākkaḷiṉ |
| locative 1 | மாவில் māvil |
மாக்களில் mākkaḷil |
| locative 2 | மாவிடம் māviṭam |
மாக்களிடம் mākkaḷiṭam |
| sociative 1 | மாவோடு māvōṭu |
மாக்களோடு mākkaḷōṭu |
| sociative 2 | மாவுடன் māvuṭaṉ |
மாக்களுடன் mākkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மாவால் māvāl |
மாக்களால் mākkaḷāl |
| ablative | மாவிலிருந்து māviliruntu |
மாக்களிலிருந்து mākkaḷiliruntu |
Etymology 5
Inherited from Old Tamil 𑀫𑀸 (mā). Cognate with Malayalam മാ (mā).
Noun
மா • (mā) (obsolete)
- beauty
- blackness
- color
- paleness cause by lovesickness
- Synonym: பசலை (pacalai)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mā |
- |
| vocative | மாவே māvē |
- |
| accusative | மாவை māvai |
- |
| dative | மாவுக்கு māvukku |
- |
| benefactive | மாவுக்காக māvukkāka |
- |
| genitive 1 | மாவுடைய māvuṭaiya |
- |
| genitive 2 | மாவின் māviṉ |
- |
| locative 1 | மாவில் māvil |
- |
| locative 2 | மாவிடம் māviṭam |
- |
| sociative 1 | மாவோடு māvōṭu |
- |
| sociative 2 | மாவுடன் māvuṭaṉ |
- |
| instrumental | மாவால் māvāl |
- |
| ablative | மாவிலிருந்து māviliruntu |
- |
Etymology 6
Probably related to மாய் (māy). Cognate with Malayalam മാ (mā) and Telugu మావీ (māvī).
This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Noun
மா • (mā) (archaic)
- flour, meal, dough, powder
- Synonym: மாவு (māvu)
- dust
- Synonym: பொடி (poṭi)
- afterbirth, secundines
- Synonym: நஞ்சுக்கொடி (nañcukkoṭi)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mā |
- |
| vocative | மாவே māvē |
- |
| accusative | மாவை māvai |
- |
| dative | மாவுக்கு māvukku |
- |
| benefactive | மாவுக்காக māvukkāka |
- |
| genitive 1 | மாவுடைய māvuṭaiya |
- |
| genitive 2 | மாவின் māviṉ |
- |
| locative 1 | மாவில் māvil |
- |
| locative 2 | மாவிடம் māviṭam |
- |
| sociative 1 | மாவோடு māvōṭu |
- |
| sociative 2 | மாவுடன் māvuṭaṉ |
- |
| instrumental | மாவால் māvāl |
- |
| ablative | மாவிலிருந்து māviliruntu |
- |
Derived terms
- மாங்கு (māṅku)
- மாவு (māvu)
Etymology 7
From Sanskrit मा (mā). Cognate with Malayalam മാ (mā).
Noun
மா • (mā) (obsolete)
- (Hinduism) Lakshmi
- (Hinduism) Saraswati
- treasure
- a measure of weight
- the fraction one twentieth
- field
- tract of land
- dislike, disgust
- mirage
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mā |
மாக்கள் mākkaḷ |
| vocative | மாவே māvē |
மாக்களே mākkaḷē |
| accusative | மாவை māvai |
மாக்களை mākkaḷai |
| dative | மாவுக்கு māvukku |
மாக்களுக்கு mākkaḷukku |
| benefactive | மாவுக்காக māvukkāka |
மாக்களுக்காக mākkaḷukkāka |
| genitive 1 | மாவுடைய māvuṭaiya |
மாக்களுடைய mākkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மாவின் māviṉ |
மாக்களின் mākkaḷiṉ |
| locative 1 | மாவில் māvil |
மாக்களில் mākkaḷil |
| locative 2 | மாவிடம் māviṭam |
மாக்களிடம் mākkaḷiṭam |
| sociative 1 | மாவோடு māvōṭu |
மாக்களோடு mākkaḷōṭu |
| sociative 2 | மாவுடன் māvuṭaṉ |
மாக்களுடன் mākkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மாவால் māvāl |
மாக்களால் mākkaḷāl |
| ablative | மாவிலிருந்து māviliruntu |
மாக்களிலிருந்து mākkaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “மா”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press