வேண்டியவன்
Tamil
Etymology
From வேண்டிய (vēṇṭiya) + அவன் (avaṉ); past singular masculine verbal noun of வேண்டு (vēṇṭu, “to be necessary”).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋeːɳɖijaʋan/
Noun
வேண்டியவன் • (vēṇṭiyavaṉ) (masculine, countable)
- friend, favorite
- well-wisher, interested person
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vēṇṭiyavaṉ |
வேண்டியவர்கள் vēṇṭiyavarkaḷ |
| vocative | வேண்டியவனே vēṇṭiyavaṉē |
வேண்டியவர்களே vēṇṭiyavarkaḷē |
| accusative | வேண்டியவனை vēṇṭiyavaṉai |
வேண்டியவர்களை vēṇṭiyavarkaḷai |
| dative | வேண்டியவனுக்கு vēṇṭiyavaṉukku |
வேண்டியவர்களுக்கு vēṇṭiyavarkaḷukku |
| benefactive | வேண்டியவனுக்காக vēṇṭiyavaṉukkāka |
வேண்டியவர்களுக்காக vēṇṭiyavarkaḷukkāka |
| genitive 1 | வேண்டியவனுடைய vēṇṭiyavaṉuṭaiya |
வேண்டியவர்களுடைய vēṇṭiyavarkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வேண்டியவனின் vēṇṭiyavaṉiṉ |
வேண்டியவர்களின் vēṇṭiyavarkaḷiṉ |
| locative 1 | வேண்டியவனில் vēṇṭiyavaṉil |
வேண்டியவர்களில் vēṇṭiyavarkaḷil |
| locative 2 | வேண்டியவனிடம் vēṇṭiyavaṉiṭam |
வேண்டியவர்களிடம் vēṇṭiyavarkaḷiṭam |
| sociative 1 | வேண்டியவனோடு vēṇṭiyavaṉōṭu |
வேண்டியவர்களோடு vēṇṭiyavarkaḷōṭu |
| sociative 2 | வேண்டியவனுடன் vēṇṭiyavaṉuṭaṉ |
வேண்டியவர்களுடன் vēṇṭiyavarkaḷuṭaṉ |
| instrumental | வேண்டியவனால் vēṇṭiyavaṉāl |
வேண்டியவர்களால் vēṇṭiyavarkaḷāl |
| ablative | வேண்டியவனிலிருந்து vēṇṭiyavaṉiliruntu |
வேண்டியவர்களிலிருந்து vēṇṭiyavarkaḷiliruntu |
Coordinate terms
- வேண்டியவள் (vēṇṭiyavaḷ) — feminine
- வேண்டியவர் (vēṇṭiyavar) — common, more respectful
References
- University of Madras (1924–1936) “வேண்டியவன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press