-skapr

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *-skapiz, derived from *skapjaną.

Suffix

-skapr

  1. used to form nouns from nouns and adjectives
    klókr (arch, cunning, crafty) + ‎-skapr → ‎klókskapr (cunning, cleverness)
    prestr (priest) + ‎-skapr → ‎prestskapr (priesthood)

Declension

Declension of -skapr (strong i-stem, ar-genitive)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative -skapr -skaprinn -skapir -skapirnir
accusative -skap -skapinn -skapi -skapina
dative -skap -skapinum -skǫpum -skǫpunum
genitive -skapar -skaparins -skapa -skapanna

Descendants

  • Icelandic: -skapur
  • Faroese: -skapur
  • Norwegian Bokmål: -skap
  • Norwegian Nynorsk: -skap
  • Old Swedish: -skaper
  • Old Danish: -skap