Dünya

See also: dünya and dünýä

Turkish

Etymology

From Arabic دُنْيَا (dunyā).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdyn.ja/

Proper noun

Dünya

  2. Earth (third planet from the Sun)
    Synonym: Acun

Declension

Declension of Dünya
singular plural
nominative Dünya Dünyalar / Dünya'lar
accusative Dünya'yı Dünyaları / Dünya'ları
dative Dünya'ya Dünyalara / Dünya'lara
locative Dünya'da Dünyalarda / Dünya'larda
ablative Dünya'dan Dünyalardan / Dünya'lardan
genitive Dünya'nın Dünyaların / Dünya'ların
Possessive forms of Dünya
singular plural
benim (my) Dünya'm Dünyalarım
Dünya'larım
senin (your) Dünya'n Dünyaların
Dünya'ların
onun (his/her/its) Dünya'sı Dünyaları
Dünya'ları
bizim (our) Dünya'mız Dünyalarımız
Dünya'larımız
sizin (your) Dünya'nız Dünyalarınız
Dünya'larınız
onların (their) Dünya'sı
Dünyaları
Dünya'ları 		Dünyaları
Dünya'ları
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.