Grammatik
See also: grammatik
German
Etymology
From Middle High German grāmatic, grāmaticā, from Old High German grammatih, gramatih, borrowed from Latin (ars) grammatica, from Ancient Greek γραμματικὴ τέχνη (grammatikḕ tékhnē, “art of letters”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɡʁaˈmatɪk/
Audio: (file)
Noun
Grammatik f (genitive Grammatik, plural Grammatiken)
- grammar
- Synonyms: (archaic) Sprachkunst; Sprachlehre
Declension
Declension of Grammatik [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Grammatik | die | Grammatiken |
| genitive | einer | der | Grammatik | der | Grammatiken |
| dative | einer | der | Grammatik | den | Grammatiken |
| accusative | eine | die | Grammatik | die | Grammatiken |
Derived terms
- grammatikalisch
- grammatikalisieren
- Grammatikalität
- Grammatikbuch
- Grammatiker
- Grammatiklehrer
- grammatisch
- Grammatizität
- Grammatologie