Kockengen
Dutch
Etymology
First attested as Middle Dutch cokanghen and kokanghen around 1307; an borrowing from Old French Cockaigne. Named after a mythical land of plenty in an effort to draw in settlers.
Compare Bonrepas, Demmerik, Hoograven, Laagraven, Kamerik, Koekange, Kortrijk, Kudelstaart, Parijsch, Pavijen, Portengen, Schoonebeek, Schoonoord, Snel en Polanen, Spengen and Wijngaarden.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔˈkɛ.ŋə(n)/
- Hyphenation: Koc‧ken‧gen
Proper noun
Kockengen n
- a village and former municipality of Stichtse Vecht, Utrecht, Netherlands
Derived terms
- Kockengenaar
- Kockengens
References
- van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “kockengen”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN