Reconstruction:Old Dutch/smelten
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *smaltijaną, causative of *smeltaną, from Proto-Indo-European *(s)meld-.
Verb
*smelten
- (transitive) to melt
Inflection
Conjugation of *smelten (weak class 1)
| infinitive | *smelten | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *smelto, *smelton | *smeltida |
| 2nd person singular | *smeltis | *smeltidos |
| 3rd person singular | *smeltit | *smeltida |
| 1st person plural | *smeltun | *smeltidon |
| 2nd person plural | *smeltit | *smeltidot |
| 3rd person plural | *smeltunt | *smeltidon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *smelte | *smeltidi |
| 2nd person singular | *smeltis | *smeltidis |
| 3rd person singular | *smelte | *smeltidi |
| 1st person plural | *smeltin | *smeltidin |
| 2nd person plural | *smeltit | *smeltidit |
| 3rd person plural | *smeltin | *smeltidin |
| imperative | present | |
| singular | *smelti | |
| plural | *smeltit | |
| participle | present | past |
| *smeltendi | *smeltit, *gismeltit | |