Reconstruction:Proto-Germanic/gurdilaz
Proto-Germanic
Etymology
From *gurdijaną + *-ilaz.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɣur.di.lɑz/
Noun
*gurdilaz m
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *gurdilaz | *gurdilōz, *gurdilōs |
| vocative | *gurdil | *gurdilōz, *gurdilōs |
| accusative | *gurdilą | *gurdilanz |
| genitive | *gurdilas, *gurdilis | *gurdilǫ̂ |
| dative | *gurdilai | *gurdilamaz |
| instrumental | *gurdilō | *gurdilamiz |
Synonyms
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *gurdil
- Old Norse: gyrðill
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*ʒurđilaz”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 147