gyrdel
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *gurdilaz (“girdle, belt”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡyr.del/, [ˈɡyrˠ.del]
Noun
gyrdel m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gyrdel | gyrdlas |
| accusative | gyrdel | gyrdlas |
| genitive | gyrdles | gyrdla |
| dative | gyrdle | gyrdlum |
Descendants
- Middle English: gurdel, gerdel, girdel
- English: girdle
- Scots: gyrdill, girdill