Reconstruction:Proto-Germanic/stuntijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *stuntaz (“short, stunted”) + *-janą.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstun.ti.jɑ.nɑ̃/
Verb
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *stuntijō | *stuntijaų | — | *stuntijai | ? | |
| 2nd singular | *stuntīsi | *stuntijais | *stuntī | *stuntijasai | *stuntijaisau | |
| 3rd singular | *stuntīþi | *stuntijai | *stuntijaþau | *stuntijaþai | *stuntijaiþau | |
| 1st dual | *stuntijōs | *stuntijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *stuntijaþiz | *stuntijaiþiz | *stuntijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *stuntijamaz | *stuntijaim | — | *stuntijanþai | *stuntijainþau | |
| 2nd plural | *stuntīþ | *stuntijaiþ | *stuntīþ | *stuntijanþai | *stuntijainþau | |
| 3rd plural | *stuntijanþi | *stuntijain | *stuntijanþau | *stuntijanþai | *stuntijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *stuntidǭ | *stuntidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *stuntidēz | *stuntidēdīz | ||||
| 3rd singular | *stuntidē | *stuntidēdī | ||||
| 1st dual | *stuntidēdū | *stuntidēdīw | ||||
| 2nd dual | *stuntidēdudiz | *stuntidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *stuntidēdum | *stuntidēdīm | ||||
| 2nd plural | *stuntidēdud | *stuntidēdīd | ||||
| 3rd plural | *stuntidēdun | *stuntidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *stuntijandz | *stuntidaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *stuntijan
- Old Norse: stytta
- Icelandic: stytta
References
- ↑ 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*stuntaz-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 487: “*stunjan- (seems to be a typo, *stuntjan was intended)”
- ^ Vladimir Orel (2003) “*stuntjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 383