Reconstruction:Proto-Germanic/twīflijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *twīflaz (“doubt”) + *-janą.
Pronunciation
IPA(key): /ˈtwiː.ɸli.ja.nɑ̃/
Verb
*twīflijaną[1]
- to cause doubt
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *twīflijō | *twīflijaų | — | *twīflijai | ? | |
| 2nd singular | *twīflīsi | *twīflijais | *twīflī | *twīflijasai | *twīflijaisau | |
| 3rd singular | *twīflīþi | *twīflijai | *twīflijaþau | *twīflijaþai | *twīflijaiþau | |
| 1st dual | *twīflijōs | *twīflijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *twīflijaþiz | *twīflijaiþiz | *twīflijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *twīflijamaz | *twīflijaim | — | *twīflijanþai | *twīflijainþau | |
| 2nd plural | *twīflīþ | *twīflijaiþ | *twīflīþ | *twīflijanþai | *twīflijainþau | |
| 3rd plural | *twīflijanþi | *twīflijain | *twīflijanþau | *twīflijanþai | *twīflijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *twīflidǭ | *twīflidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *twīflidēz | *twīflidēdīz | ||||
| 3rd singular | *twīflidē | *twīflidēdī | ||||
| 1st dual | *twīflidēdū | *twīflidēdīw | ||||
| 2nd dual | *twīflidēdudiz | *twīflidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *twīflidēdum | *twīflidēdīm | ||||
| 2nd plural | *twīflidēdud | *twīflidēdīd | ||||
| 3rd plural | *twīflidēdun | *twīflidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *twīflijandz | *twīflidaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *twīflijan
- Gothic: 𐍄𐍅𐌴𐌹𐍆𐌻𐌾𐌰𐌽 (tweifljan)
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*twīflijanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 414