Reconstruction:Proto-Germanic/wardamann-
Proto-Germanic
Etymology
From *wardaz (“guard”) + *mann- (“man”).
Noun
*wardamann- m[1]
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *wardamann- | *wardamanniz |
| vocative | *wardamann | *wardamanniz |
| accusative | *wardamannų | *wardamannunz |
| genitive | *wardamanniz | *wardamannǫ̂ |
| dative | *wardamanni | *wardamannumaz |
| instrumental | *wardamannē | *wardamannumiz |
Descendants
- Proto-West Germanic: *wardamann
- Old Norse: varðmaðr
- Icelandic: varðmaður
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*warda-mann-”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 448