Reconstruction:Proto-West Germanic/taikn
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *taikną.
Noun
*taikn n[1]
Inflection
| Neuter a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *taikn | |
| Genitive | *taiknas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *taikn | *taiknu |
| Accusative | *taikn | *taiknu |
| Genitive | *taiknas | *taiknō |
| Dative | *taiknē | *taiknum |
| Instrumental | *taiknu | *taiknum |
Derived terms
Descendants
- Old English: tācn, tācen, tācon
- Old Frisian: tēken
- Old Saxon: tēkan, teikan, tēken, teiken
- Old Dutch: tēkan, teikan, teikin, teican
- Old High German: zeihhan
- → Friulian: tacolâ, tacon, taconâ
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 48: “PWGmc *taikn”