Selçuklu

Turkish

Etymology

From Selçuk +‎ -lu.

Pronunciation

  • IPA(key): /sɛl.tʃʰuk.ɫu/

Proper noun

Selçuklu

  1. a district of Konya, Konya Province, Turkey
  2. (historical) Seljuk, a person from the Seljuk Empire
  3. native or inhabitant of the town of Selçuk, İzmir Province, Turkey

Declension

Declension of Selçuklu
singular plural
nominative Selçuklu Selçuklular / Selçuklu'lar
accusative Selçuklu'yu Selçukluları / Selçuklu'ları
dative Selçuklu'ya Selçuklulara / Selçuklu'lara
locative Selçuklu'da Selçuklularda / Selçuklu'larda
ablative Selçuklu'dan Selçuklulardan / Selçuklu'lardan
genitive Selçuklu'nun Selçukluların / Selçuklu'ların
Possessive forms of Selçuklu
singular plural
benim (my) Selçuklu'm Selçuklularım
Selçuklu'larım
senin (your) Selçuklu'n Selçukluların
Selçuklu'ların
onun (his/her/its) Selçuklu'su Selçukluları
Selçuklu'ları
bizim (our) Selçuklu'muz Selçuklularımız
Selçuklu'larımız
sizin (your) Selçuklu'nuz Selçuklularınız
Selçuklu'larınız
onların (their) Selçuklu'su
Selçukluları
Selçuklu'ları 		Selçukluları
Selçuklu'ları

Derived terms

  • Selçuklulu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.