Yeşim

See also: yeşim

Turkish

Etymology

From yeşim (“jasper”), from Classical Persian یشم (yašm).

Pronunciation

  • Hyphenation: Ye‧şim

Proper noun

Yeşim

  1. a female given name from Persian

Declension

Declension of Yeşim
singular plural
nominative Yeşim Yeşimler
accusative Yeşim'i Yeşimleri
dative Yeşim'e Yeşimlere
locative Yeşim'de Yeşimlerde
ablative Yeşim'den Yeşimlerden
genitive Yeşim'in Yeşimlerin
Possessive forms of Yeşim
singular plural
benim (my) Yeşim'im Yeşimlerim
Yeşim'lerim
senin (your) Yeşim'in Yeşimlerin
Yeşim'lerin
onun (his/her/its) Yeşim'i Yeşimleri
Yeşim'leri
bizim (our) Yeşim'imiz Yeşimlerimiz
Yeşim'lerimiz
sizin (your) Yeşim'iniz Yeşimleriniz
Yeşim'leriniz
onların (their) Yeşim'i
Yeşimleri
Yeşim'leri 		Yeşimleri
Yeşim'leri
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.