adamantynowy
Polish
Etymology
From adamantyn + -owy. First attested in 1550.[1]
Pronunciation
- Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: a‧da‧man‧ty‧no‧wy
Adjective
adamantynowy (not comparable, no derived adverb)
- (obsolete, relational) diamond
- Synonym: diamentowy
- (Middle Polish, by extension) stone; cold; unfeeling
Declension
Declension of adamantynowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | adamantynowy | adamantynowa | adamantynowe | adamantynowi | adamantynowe | |
| genitive | adamantynowego | adamantynowej | adamantynowego | adamantynowych | ||
| dative | adamantynowemu | adamantynowej | adamantynowemu | adamantynowym | ||
| accusative | adamantynowego | adamantynowy | adamantynową | adamantynowe | adamantynowych | adamantynowe |
| instrumental | adamantynowym | adamantynową | adamantynowym | adamantynowymi | ||
| locative | adamantynowym | adamantynowej | adamantynowym | adamantynowych | ||
Related terms
adjective
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “adamantynow, adamantynowy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- Krystyna Siekierska (08.03.2012) “ADAMANTOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- adamantynowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego