adiacens
Latin
Alternative forms
Etymology
Present active participle of adiaceō (“adjoin”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈad.ja.kẽːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈad̪.ja.t͡ʃens]
Participle
adiacēns (genitive adiacentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adiacēns | adiacentēs | adiacentia | ||
| genitive | adiacentis | adiacentium | |||
| dative | adiacentī | adiacentibus | |||
| accusative | adiacentem | adiacēns | adiacentēs adiacentīs |
adiacentia | |
| ablative | adiacente adiacentī1 |
adiacentibus | |||
| vocative | adiacēns | adiacentēs | adiacentia | ||
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Italo-Romance:
- Italian: aggiacente (rare)
- Gallo-Italic:
- Piedmontese: àsia
- Northern Gallo-Romance:
- Southern Gallo-Romance:
- Borrowings: