adjacens
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈad.ja.kẽːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈad̪.ja.t͡ʃens]
Participle
adjacēns (genitive adjacentis); third-declension one-termination participle
- alternative spelling of adiacēns
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adjacēns | adjacentēs | adjacentia | ||
| genitive | adjacentis | adjacentium | |||
| dative | adjacentī | adjacentibus | |||
| accusative | adjacentem | adjacēns | adjacentēs adjacentīs |
adjacentia | |
| ablative | adjacente adjacentī1 |
adjacentibus | |||
| vocative | adjacēns | adjacentēs | adjacentia | ||
1When used purely as an adjective.